Rotor, 2020, 09’00”, video, sound.
Narrator: Jing Yi Teo
“ (…) In his video piece Rotor, Kerem Ozan Bayraktar brings together several narratives in which particles migrate from one location to the other. Dust itself is accumulated through cycles of growth, decay, conflict, and repose. In the video, he lists the constituents of dust as: “fragments of migrating corpses, bits of my lover, ghost in the machine.” Collisions form clouds of dust around planets, resin dust creates images on metal plates, dust travels from the Bodélé Depression to the Amazon, providing nutrition for entire forests. By bringing forward these micro and macro journeys of dust and happenings at sites of varying sizes (a box, a home, a desert, a galaxy) Bayraktar also highlights the non-hierarchical qualities of dust: a space in which humans and non-humans merge into one another, dissolving boundaries, occupying multiple temporalities at once, building a continuous stream.”
– Gülşah Mursaloğlu, “A Continuous Stream”, in Sandstorm, ed. Sarah Maske, 2020, Istanbul
“(…) Kerem Ozan Bayraktar emphasizes the concept of “formation.” He reminds us how the collision of different particles, from different sources, can lead to the formation of a “new whole.” He looks at the “suspended nature” of these formations to show how humans, objects, images, animals, plants, the body itself, and the planets all appear as the result of an ongoing process of construction, deconstruction, and reconstruction. Bayraktar depicts the “dual nature” of environmental challenges; on the one hand, the product of a “formation process” and, on the other hand, the cause of another.”
– Hossein Madani, “Ecological Diseases and Symptoms”, in Sandstorm, ed. Sarah Maske, 2020, Istanbul
Funded and supported by Kültür Akademie Tarabya, Goethe Institut, Botschaft der Bundesrepublik Deutschland Ankara, Prince Cloud Fund for Culture and Development with kind contributions by Kültür için Alan, SAHA, Henrich Böll Stiftung, Institur für Auslandasbeziehungen, Smava, Arta Atelier.
----------------
“(…) Rotor isimli videosunda Kerem Ozan Bayraktar, parçacıkların bir mekândan diğerine göç ettiği bir grup anlatıyı bir araya getiriyor. Toz büyüme, çürüme, çatışma ve sükunet döngüleri arasında birikiyor. Videoda, Bayraktar tozun bileşenlerini şöyle sıralıyor: ”göç eden ceset parçaları, sevgilimin kırıntıları, makinedeki hayalet”. Çarpışmalar gezegenlerin etrafında toz bulutları oluşturuyor, reçine tozu metal plakalar üzerinde imgeler oluşturuyor, toz Bodélé Depression’dan Amazon’a seyahat ediyor, ormanları besliyor. Tozun bu mikro ve makro yolculuklarını ve farklı boyutlarda alanlardaki (bir kutu, ev, çöl, galaksi) hareketlerini öne çıkararak, Bayraktar aynı zamanda tozun hiyerarşileri kıran özelliklerine de dikkat çekiyor: İnsanların ve insan olmayan aktörlerin iç içe geçtiği, sınırların muğlaklaştığı, birçok zamansallıkta aynı anda var olan sürekli bir akıntı.”
– Gülşah Mursaloğlu, “Sürekli Bir Akıntı”, Kum Fırtınası içinde, ed. Sarah Maske, 2020, İstanbul
“ (…) Kerem Ozan Bayraktar “oluşum” kavramına vurgu yapıyor ve bize ayrı kaynaklardan farklı parçacıkların çarpışmasının nasıl “yeni bir bütün” oluşumuna yol açabileceğini hatırlatıyor. İnsanların, nesnelerin, imajların, hayvanların, bitkilerin, bedenin kendisinin ve gezegenlerin hepsinin sürekli bir inşa, yapıbozum ve yeniden inşa sürecinin sonucu olarak nasıl belirdiğini göstermek için bu oluşumların “askıya alınmış doğasına” bakıyor. Bayraktar, çevresel mücadele konularının “ikili doğasını” tasvir ediyor; bir yandan “oluşum sürecinin” bir ürünü, diğer yandan da bir diğerinin sebebi.”
-Hossein Madani, “Ekolojik Hastalıklar ve Semptomlar”, Kum Fırtınası içinde, ed. Sarah Maske, 2020, İstanbul
Narrator: Jing Yi Teo
“ (…) In his video piece Rotor, Kerem Ozan Bayraktar brings together several narratives in which particles migrate from one location to the other. Dust itself is accumulated through cycles of growth, decay, conflict, and repose. In the video, he lists the constituents of dust as: “fragments of migrating corpses, bits of my lover, ghost in the machine.” Collisions form clouds of dust around planets, resin dust creates images on metal plates, dust travels from the Bodélé Depression to the Amazon, providing nutrition for entire forests. By bringing forward these micro and macro journeys of dust and happenings at sites of varying sizes (a box, a home, a desert, a galaxy) Bayraktar also highlights the non-hierarchical qualities of dust: a space in which humans and non-humans merge into one another, dissolving boundaries, occupying multiple temporalities at once, building a continuous stream.”
– Gülşah Mursaloğlu, “A Continuous Stream”, in Sandstorm, ed. Sarah Maske, 2020, Istanbul
“(…) Kerem Ozan Bayraktar emphasizes the concept of “formation.” He reminds us how the collision of different particles, from different sources, can lead to the formation of a “new whole.” He looks at the “suspended nature” of these formations to show how humans, objects, images, animals, plants, the body itself, and the planets all appear as the result of an ongoing process of construction, deconstruction, and reconstruction. Bayraktar depicts the “dual nature” of environmental challenges; on the one hand, the product of a “formation process” and, on the other hand, the cause of another.”
– Hossein Madani, “Ecological Diseases and Symptoms”, in Sandstorm, ed. Sarah Maske, 2020, Istanbul
Funded and supported by Kültür Akademie Tarabya, Goethe Institut, Botschaft der Bundesrepublik Deutschland Ankara, Prince Cloud Fund for Culture and Development with kind contributions by Kültür için Alan, SAHA, Henrich Böll Stiftung, Institur für Auslandasbeziehungen, Smava, Arta Atelier.
----------------
“(…) Rotor isimli videosunda Kerem Ozan Bayraktar, parçacıkların bir mekândan diğerine göç ettiği bir grup anlatıyı bir araya getiriyor. Toz büyüme, çürüme, çatışma ve sükunet döngüleri arasında birikiyor. Videoda, Bayraktar tozun bileşenlerini şöyle sıralıyor: ”göç eden ceset parçaları, sevgilimin kırıntıları, makinedeki hayalet”. Çarpışmalar gezegenlerin etrafında toz bulutları oluşturuyor, reçine tozu metal plakalar üzerinde imgeler oluşturuyor, toz Bodélé Depression’dan Amazon’a seyahat ediyor, ormanları besliyor. Tozun bu mikro ve makro yolculuklarını ve farklı boyutlarda alanlardaki (bir kutu, ev, çöl, galaksi) hareketlerini öne çıkararak, Bayraktar aynı zamanda tozun hiyerarşileri kıran özelliklerine de dikkat çekiyor: İnsanların ve insan olmayan aktörlerin iç içe geçtiği, sınırların muğlaklaştığı, birçok zamansallıkta aynı anda var olan sürekli bir akıntı.”
– Gülşah Mursaloğlu, “Sürekli Bir Akıntı”, Kum Fırtınası içinde, ed. Sarah Maske, 2020, İstanbul
“ (…) Kerem Ozan Bayraktar “oluşum” kavramına vurgu yapıyor ve bize ayrı kaynaklardan farklı parçacıkların çarpışmasının nasıl “yeni bir bütün” oluşumuna yol açabileceğini hatırlatıyor. İnsanların, nesnelerin, imajların, hayvanların, bitkilerin, bedenin kendisinin ve gezegenlerin hepsinin sürekli bir inşa, yapıbozum ve yeniden inşa sürecinin sonucu olarak nasıl belirdiğini göstermek için bu oluşumların “askıya alınmış doğasına” bakıyor. Bayraktar, çevresel mücadele konularının “ikili doğasını” tasvir ediyor; bir yandan “oluşum sürecinin” bir ürünü, diğer yandan da bir diğerinin sebebi.”
-Hossein Madani, “Ekolojik Hastalıklar ve Semptomlar”, Kum Fırtınası içinde, ed. Sarah Maske, 2020, İstanbul