Skins, 2019
computer generated images (modelling & photogrammetry), transparency in lightbox, metal & cable
276 x 255 cm
Installation design: Buşra Tunç
“Skins” (2019) comprises of digitally rendered portraits of various beings. Posing questions on how we perceive stillness, life, and death, the installation invites the viewer to look at the stillness of different modes of existences such as plant, animal, and object. It doesn’t see stillness as a passive, stagnant state, instead, it re-considers it as a state that presently accomodates processes of being and formation of all historical, complex relations of earth, as a state that carries a potential for unpredictable change. The state of the digital image is also re-interpreted with this work in the context of complex modes of existences of our day. The installation invites us to accept materialistic, spatial, and technical relations of the actual digital image. It also makes reference to principles of taxonomy and today’s dystopic seed banks structures. The work, with individual figures rendered at different moments making an impression to see time as individual moments, also communicates formally with concepts such as separatedness and discontunity which are the main principles and modes of existences of the digital image.”
-Kevser Güler, 2019
Kayalar ve Rüzgârlar, Mikroplar ve Kelimeler’ de sergilenen yapıtlardan, “Tenler (Skins)” (2019) çeşitli varlıkların dijital olarak resmedilmiş portrelerinden oluşuyor. Hareketsizliği, yaşamı ve ölümü nasıl kavradığımız ile ilgili soruları davet eden yerleştirme izleyiciyi bitki, hayvan ve nesne gibi varoluş biçimlerinin durağanlığına bakmaya davet ediyor. Durağanlığı atıl ve pasif olma durumu olarak görmüyor; yeryüzünün tüm tarihi ve karmaşık ilişkilerini içeren oluş ve biçimlenme süreçlerini halihazırda içeren ve aynı zamanda öngörülemez bir değişim potansiyelini taşıyan bir durum olarak yeniden düşünüyor. “Tenler”de dijital imgenin konumu da günümüzdeki karmaşık varoluş içinde tekrar okunuyor. Yerleştirme, güncel dijital imgenin maddesel, mekansal ve teknik ilişkilerini teslim etmeye davet ediyor. Yapıt taksonomi prensiplerine veya bugünün distopik tohum bankası yapılarına da referanslar barındırıyor. Bu tek tek ayrışmış figürlerle, zamanı da ayrık anlar olarak görmeye dair bir izlenim uyandıran farklı anlarda resmedilmiş aynı varlıkları kullanarak, dijital imgenin var oluş koşullarından ve ana prensiplerinden olan ayrıklık ve süreksizlik gibi kavramlarla da biçimsel olarak bir iletişim kuruyor.
-Kevser Güler, 2019
computer generated images (modelling & photogrammetry), transparency in lightbox, metal & cable
276 x 255 cm
Installation design: Buşra Tunç
“Skins” (2019) comprises of digitally rendered portraits of various beings. Posing questions on how we perceive stillness, life, and death, the installation invites the viewer to look at the stillness of different modes of existences such as plant, animal, and object. It doesn’t see stillness as a passive, stagnant state, instead, it re-considers it as a state that presently accomodates processes of being and formation of all historical, complex relations of earth, as a state that carries a potential for unpredictable change. The state of the digital image is also re-interpreted with this work in the context of complex modes of existences of our day. The installation invites us to accept materialistic, spatial, and technical relations of the actual digital image. It also makes reference to principles of taxonomy and today’s dystopic seed banks structures. The work, with individual figures rendered at different moments making an impression to see time as individual moments, also communicates formally with concepts such as separatedness and discontunity which are the main principles and modes of existences of the digital image.”
-Kevser Güler, 2019
Kayalar ve Rüzgârlar, Mikroplar ve Kelimeler’ de sergilenen yapıtlardan, “Tenler (Skins)” (2019) çeşitli varlıkların dijital olarak resmedilmiş portrelerinden oluşuyor. Hareketsizliği, yaşamı ve ölümü nasıl kavradığımız ile ilgili soruları davet eden yerleştirme izleyiciyi bitki, hayvan ve nesne gibi varoluş biçimlerinin durağanlığına bakmaya davet ediyor. Durağanlığı atıl ve pasif olma durumu olarak görmüyor; yeryüzünün tüm tarihi ve karmaşık ilişkilerini içeren oluş ve biçimlenme süreçlerini halihazırda içeren ve aynı zamanda öngörülemez bir değişim potansiyelini taşıyan bir durum olarak yeniden düşünüyor. “Tenler”de dijital imgenin konumu da günümüzdeki karmaşık varoluş içinde tekrar okunuyor. Yerleştirme, güncel dijital imgenin maddesel, mekansal ve teknik ilişkilerini teslim etmeye davet ediyor. Yapıt taksonomi prensiplerine veya bugünün distopik tohum bankası yapılarına da referanslar barındırıyor. Bu tek tek ayrışmış figürlerle, zamanı da ayrık anlar olarak görmeye dair bir izlenim uyandıran farklı anlarda resmedilmiş aynı varlıkları kullanarak, dijital imgenin var oluş koşullarından ve ana prensiplerinden olan ayrıklık ve süreksizlik gibi kavramlarla da biçimsel olarak bir iletişim kuruyor.
-Kevser Güler, 2019