Valley, 2020
digital images generated by GAN algorhythm, 21,5 x 16,5 cm, unlimited ed.

In this series, I asked my friends for their portrait photographs. I have produced new variations of portraits by helping with artificial intelligence. These images uncannyly remind those people’s faces, but how much they resemble them remains at a debatable point.

The produced images erase the distinct boundaries between photography and painting, as well as the machine’s capacity to produce numerous visual techniques and content in a very fast time, blurring the creativity, imagination, and human-non-human distinctions between machines and humans.

This work was produced for the Natama poetry magazine.



Bu seride arkadaşlarımdan portrelerini istedim. Yapay zekâ ile yardımlaşarak portrelerin yeni varyasyonlarını ürettim. Bu görseller o insanların yüzlerini tekinsiz bir şekilde anımsatıyor fakat onlara ne kadar benzeyip benzemedikleri tartışılır bir noktada duruyor.

Üretilen görüntüler fotoğraf ve resim arasındaki belirgin sınırları sildiği gibi, makinenin çok hızlı bir sürede sayısız görsel teknik ve içerik üretebilme kapasitesi, yaratıcılık, hayal gücü ve makineler arasındaki insan-insan olmayan ayrımlarını da muğlaklaştırıyor.
Biyolojik çeşitlilik ve türleşme olgularının biyolojiye değil dile dair bir mesele olduğunu söylemek mümkün müdür?



Bu çalışma Natama şiir dergisi için üretilmiştir.