SAHA Studio, Istanbul
“Yer ruhları”, ucuz mekanik oyuncaklar, çöp poşetleri, led ışıklar, videolar, piller, naylonlar, ölü bitkiler, su, toprak ve pasın ağırlıkta olduğu mekâna özgü bir çöplük; yaşayan bir mezarlık.
Oyuncaklara, mekânı ve nesneleri örten naylona ve çöp poşetlerine formunu veren petrol, temelinde ölü organizmaların fosilleşmesi sonucu oluşuyor. Benzer biçimde piller, karbon, çinko ve potasyum gibi yaşamla doğrudan ilişkili elementlerden meydana geliyor. Yer ruhları, nesnelerin jeokimyasal kökenlerine odaklanarak, amaçsızca hareket eden oyuncakların malzemesindeki canlılığın kalıntılarını yâd ediyor; canlılık ve bilinç meselesini özgün nesneler (insan, gelişmiş yapay zekâ robotlar vb.) yerine, doğaya dağılmış farklı yoğunlaşmalar üzerinden arıyor.
Parçalara ayrılmış, pilleri paslanmış ya da yüzeyleri yüzülmüş oyuncaklar, onları toplayan hücre-çöp poşetleri, hem çevreyi hem de nesneyi oluşturan plastik, suyla aktive olan oyuncak dinozor yumurtaları, naylon bir göl üzerinde yüzen koi balıklarının videoları, suya boyasını salmış plastik meyveler, çökmüş ya da hiç var olmamış bir ekosistemin kalıntıları.
Yığınlaşarak oluşan adacıklar ve üretimin farklı aşamaları, merdiven altı bir imalathaneye, bir çekim stüdyosuna, kullanılmaz hale gelmiş bir sera ya da depoya benziyor; imgelerle onları üreten makineler; arka plansız, ön plansız; melez atmosferler.
Bu atmosferler sadece gazlardan değil gazın nüfuz ettiği her şeyden oluşuyor. Plastik sıkışıp oyuncak oluyor, genleşip naylon perde oluyor; kokusu her yeri kaplıyor; içine girenlerin ciğerlerini dolduruyor. Olay sıkışıp nesne oluyor, nesne genleşip bir olay oluyor. Formunu bulamamış, bulmaya zaten niyetlenmemiş bir olay.
click for the publication
“Spirits on the Ground” is a site-specific dump, a living cemetery of mechanical toys, garbage bags, led lights, videos, batteries, nylons, dead plants, water, soil, and rust.
Petrol, the formative material of all the toys, of the nylon covering the ground and the objects on it, and of the garbage bags, basically originates from the fossilization of dead organisms. Similarly, the production of batteries involves essential elements of life such as carbon, zinc and potassium.
Focusing on the geochemical origins of objects, “Spirits on the Ground” summons the remnants of life in the material composition of toys that move around aimlessly; it pursues the topics of life and consciousness over different accumulations found in nature, rather than in distinctive subjects (humans, advanced artificial intelligence robots, etc.).
Mechanical toys that are torn apart, with rusty batteries or scraped sides , cell-garbage bags that collect them, plastic that forms both the environment and the object, water-activated toy dinosaur eggs, videos of koi fish swimming on a nylon lake, plastic fruits that have released their paint in the water, an ecosystem that has failed or that has never existed.
The islet-like agglomerates, and the different stages of production resemble an under-the-counter workshop, a shooting studio, a dysfunctional greenhouse or warehouse; images and the machines that produce them; hybrid atmospheres with no foreground or background.
These atmospheres are made up of not only gases, but of everything that contains them. Plastic is pressed into toys, stretched into nylon curtains; its scent lingers in the air, filling the lungs of those who e nter it. The event is pressed into an object, which is stretched into an event: an event that could not attain its form, and had no intention to anyway.